Cztery wiatry

Wiatr jesienny dmie z zachodu

Wszędzie szaro, smętnie,mokro

Z czarnej chmury deszcz się leje

Smutny świat zagląda w okno.

Jesień u nas bywa w kratkę

raz jest zimno,to znów cieplej

liście żółknąc opadają

igły żyją dużo lepiej.

Ogród zewnątrz obumiera.

Kwiaty więdną tracąc kolor

by na wiosnę znów do życia,

wrócić w krasie ciepłą porą.

Wiatr z północy chłód przynosi

i ten wschodni zimą mrozi,

drzewa łyse,bo bez liści,

żaden owoc się nie rodzi.

Kiedy wiosną wiatr że wschodu

świat do życia budzi

teczą barw nas otaczając

kolorami cieszy ludzi.

Wiatr z południa ciepłem wieje

latem z sacharyjskich piasków

plażowiczom co nad Bałtyk

jadą by być w słońca blasku.

W sezon letni,tuż pod wieczór,

słońce zniża się do morza

i jak wielka pomarańcza

w taflę wody się zanurza.