Białe okręty

I płynęły białe okręty naszych marzeń, 

Ku Wyspom Błękitnej Nadziei

 Poprzez Ocean troski i czekania,

A wiatr przygrywał im na rei

Przestrogi pieśń niedokończoną...

I tonęły okręty naszych tęsknoto twarde skały serc roztrzaskane..

I to co piękne, było już szpetotą

I nienawistne już co pokochane.

Tak serca, myśli pomieszał Bóg nam oto...

Aż każde słowo..wypowiedziane..na marne...