Żal

Zgubiłam promień słońca sierpniowego,

Gdzieś zawieruszyłam czysty błękit nieba,

przepadł też podmuch wietrzyka letniego,- o lecie śpiewam...

Już las przebiera szaty na czerwone, gdzieniegdzie złoto błyszczy już jesienne,

już wrzosy zdobią kosze kolorowe - żal lata we mnie...

już w szafie drzemie ma letnia sukienka,

wspomnieniem słońca uśpiona na długo, surfinia zwisa ponura, wymięta

- tęsknoty smugą...

Już odleciały bociany w swą podróż długą,

a słońce siły zgubiło w przestworzach

i podróżuje pod szarością nieba,

- wciąż lata trzeba...

Czas przyprowadzi do nas piękną jesień,

rozścieli przed nią złoty dywan z liści,już mija letni, ciągle ciepły wrzesień,

- lato się przyśni